W protetyce stomatologicznej możliwe jest odbudowanie zęba po jego częściowej utracie w wyniku próchnicy lub na przykład leczenia kanałowego, nawet po jego masywnym uszkodzeniu. Odbudowa zębów ma na celu odtworzenie pierwotnych warunków zgryzowych, czyli poprawienie funkcjonowania pacjenta oraz skorygowanie ich wyglądu. Wyróżniamy dwa podstawowe typy uzupełnień protetycznych: stałe i ruchome, które różnią się sposobem utrzymania w jamie ustnej. Uzupełnienia ruchome można wyjąć z ust, natomiast stałe są trwale przymocowane, przyklejone lub przykręcone.
Odbudowa zęba na włóknie szklanym
Ta metoda stosowana jest głównie na zębach przednich, na zębach trzonowych może się nie sprawdzić ze względu na duże obciążenia tych zębów. Stosuje się ją w przypadku zębów złamanych, ukruszonych, a także po leczeniu kanałowym. Niewątpliwie zaletami tej metody są: trwałość, estetyczny wygląd oraz możliwość dokładnego dopasowania koloru do naturalnego odcienia płytki przez dentystę.
Licówki
Te cienkie płatki wykonane z porcelany stomatologicznej są trwale mocowane do zębów za pomocą specjalnego cementu. Najczęściej nakleja się je na widoczną stronę zęba – od strony wargowej lub od strony policzków. Dzięki licówkom możemy dokonać korekty kształtu i powierzchni zęba, ale także dokonać częściowej odbudowy zęba w przypadku ich starcia lub niewielkiego odłamania urazowego. Licówek jednak nie można założyć w każdym przypadku i trzeba odpowiednio przygotować do nich zęby, które muszą być zdrowe. Należy pozbyć się wszelkich ubytków próchnicowych, usunąć kamień nazębny oraz osady.
Wkłady koronowe
Korony protetyczne są bardziej wytrzymałą alternatywą dla dużych wypełnień i z tego powodu coraz częściej je zastępują. Z tego względu, że mogą być przygotowane przez technika dentystycznego, są w stanie również wierniej i naturalniej odwzorować utraconą koronę zęba. Są najbardziej polecane dla zębów bocznych – trzonowców i przedtrzonowców. Istnieją trzy rodzaje wkładów koronowych, które różnicuje się ze względu na rozmiary ubytku. Wkład koronowy typu inlay stosuje się, jeżeli ubytek zęba dotyczy tylko powierzchni żującej, bez objęcia guzków. W przypadku gdy wkład obejmuje guzki stosuje się typ onlay, natomiast gdy zniszczenie zęba jest rozległe i pozostały jedynie ścianki bez górnej powierzchni żującej, stosuje się typ overlay. Najlepiej sprawdzają się wkłady koronowe wykonane z porcelany, jednak stosuje się też wkłady metalowe (np. ze złota) lub włókna szklanego. Wkłady koronowe są bardzo trwałe, ich żywotność szacuje się na około dziesięć lat, jednak często pełnią swoją funkcję znacznie dłużej.
Kiedy odbudowa zęba jest bardziej skomplikowana stosuje się wkład koronowo-korzeniowy. Odbudowę zęba tego typu stosuje się po leczeniu kanałowym, gdy zdrowa pozostaje część korzeniowa zęba, a ubytek jest bardzo rozległy. Jest to jedna z ostatecznych prac, które można wykonać na zębie pacjenta. gdy korzeń jest zniszczony pozostaje założenie implantu zębowego, który jest wkręcany bezpośrednio do kości.
Most protetyczny
W przypadku braku jednego lub więcej zębów istnieje możliwość odbudowania braków z wykorzystaniem pozostałych zębów (lub implantów zębowych). Most protetyczny zbudowany jest z co najmniej trzech koron. Zewnętrzne korony stanowią filary i opierają się na zdrowych, mocno osadzonych i nierozchwianych zębach, natomiast korona lub korony środkowe są uzupełnieniem ubytku zębowego.
Współczesna protetyka stomatologiczna stwarza wiele możliwości odbudowania nie tylko niewielkich ubytków zębowych, ale także całych zębów. Pacjenci coraz częściej decydują się na stałe protezy, które pozwalają osiągnąć najlepsze efekty funkcjonalne i estetyczne.